Το LOST είναι ένα παράδοξο μεταμοντέρνο έπος που συμπυκνώνει τις μεγαλύτερες ανησυχίες του καιρού μας, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία και κάνουν τη σειρά διαφορετική.
▪ Tο σενάριο: Εγκαινιάζει μια νέα γραφή που υπερβαίνει τη διάκριση κινηματογράφου-τηλεόρασης, δραματικά ασυγκράτητη όπου γρίφοι και μυστήρια αναπτύσσονται με γεωμετρική πρόοδο. Τα επεισόδια είναι συνεπώς απολύτως εξαρτημένα μεταξύ τους και η εγκεφαλική εγρήγορση που απαιτεί η παρακολούθησή του προσιδιάζει περισσότερο στα σύγχρονα video games παρά στον καθησυχαστικό κόσμο της τηλεόρασης.
▪ H αφήγηση: Είναι μια «εκτεταμένη αφήγηση» που συναιρεί πλήθος συμβολισμών και πραγματεύεται μεταφορικά, μετωνυμικά, συμβολικά ή και κυριολεκτικά (με τους όρους της μαζικής Δημοκρατίας) ορισμένα από τα πιο ακανθώδη πλανητικά ζητήματα: μετανάστευση, φόβος από την ανάπτυξη της τεχνολογίας, ανησυχία για την αποκοπή των επιστημονικών εξελίξεων από τις κοινωνικές ανάγκες, οι new age μεταφυσικές αναζητήσεις, ο ατομικισμός στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η κρατική επιβολή. Αντιθέτως η στερεοτυπική θεματολογία των ερωτικών σχέσεων ουσιαστικά απουσιάζει.
▪ Oι ήρωες: Παρότι διαθέτουν τις βασικές αρετές της ανθρώπινης αλληλεγγύης και συμπόνιας, δεν ενώνονται σε μια «κοινότητα κοινών μέσων και σκοπών». Ο καθένας τους παραμένει προσκολλημένος στις σκοπιμότητές του και όλοι τους είναι ταυτόχρονα «θετικοί» και αρνητικοί «ήρωες». Ταυτοχρόνως παρουσιάζονται όλοι εξαρτημένοι από περίπλοκες και εξόχως ψυχαναλυτικές εμπλοκές στις ζωές τους πριν από το δυστύχημα .
▪ H πολιτική: Η σειρά δεν έχει προφανή πολιτικά χαρακτηριστικά, μπορούμε ωστόσο να σκεφτούμε ότι αυτό το σύνολο δι-εθνικών ατόμων αμφισβητεί την υπερ-συντηρητική στρατοκρατορική και περίκλειστη Αμερική του Μπους. Ταυτόχρονα αναδεικνύει τις αγωνίες ενός πλήθους χωρίς κοινωνικό δεσμό, το παράδοξο μιας κοινής μοίρας χωρίς συλλογικό όραμα, την κρίση της μαζικής Δημοκρατίας.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 09-06-2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου